Benden Dökülenler...





Başlığı yok bu gecenin...
Gezdiğim bloglardan mı hüzne vuran akşamlardan mı bilmiyorum...
Baştanda söylemiştim bana dair olacak bu blog diye..
Benden dökülenler başlığıyla çıktım bu yola...
Şuan anlamsız zamirsiz ve zarfsız cümlelerim biliyorum..
Herkesin hayatında kırgınlıkları var... Bana mı vuracak bu dalga bu gece...
Hatta taslak mısın yayın mı ona bile emin değilim...
Sadece yazıyorum..
Tıpkı anlamın gibi..
Benden dökülenler..
Karışık hallerde gecenin soğuğunda kalbimin sıcaklığıyla ısınmaya çalışıyorum...
Bu gecenin adını hüzün koydum sanırım...
Solgun zamanların güneşli günlere vuslatı...
Deneyimler incelemeler var yine hayatı aralıyorum bu sefer...
Bazen bir güneşle bazense bir gülüşle aydınlanır gün...
Tıpkı gözyaşıyla karardığı gibi akşamların...
Ay her gece doğar da denize vurur ışığı yakamoz olur, sokağa vurur yalnızlık...
Kimsin?
Bu gece karman çorman hallerin en dibindeyim..
Olmak istediğin yerle olduğun yer aynı mı mesela?
Ya da yanında olmalıyım dostumun dediğinde yanında mısın...
Onun kapısını aralayan sen misin...
Gerçekten yanında mısın...
Bu gece hüzün dolu...
Gözyaşların , pişmanlıkların, kırgınlıkların neler?
Hayatında neredeler...?
Kendimi dinliyorum bu gece... Ve kelimelerim sana uzanıyor...
Hatta uzuyor...
Hayatıma herhangi bir anda dokunan insanlar bugun benim iyikilerim..
Gücüm, bakışım, kendime olan inanclarım...
Belki büyük acılarım yok başkalarına göre ama kendi çapımda bir hayatım var.
Hayatım varsa acısı olmadan olur mu...
Bu gece sana uzanıyorum dedım ya... Kırgınlıklarına dikkat et olur mu..
O kırıklarla kesme kimseyi de kendin gibi...
Hiç kimsenin kırgınlığı ve küskünlüğü olma...
Bende olmayayım..
Kimse kimsenin mutluluk sebebi olabilecekken mutsuzluğu olmasın...
Benden bu kadar...
Cümlelerim karışık, aklım ondan da karışık..
Ama eğer sana dokunan bir harfim varsa aynı yoldan yürümüşüz demektir...
Kendini ve çevreni sev..
İnsanlar ne kadar acımasız da olsa her kalp sevgiyle yumuşar biliyorum...
Önemini gördüğünde sevildiğini hissettiğinde büyür çocuk..
İçindeki çocuğun yaralarını kendi sarmayı bilenlere.
Sevgiyle.

Balın Kokusu.


CONVERSATION

16 yorum var:

  1. Bazı insanların yüreği sevgi de olsa yumuşamaz asla ... Başarılı bir yazı olmuş devamını beklerim... ^,^

    YanıtlaSil
  2. Kalpten dökülenler bu kadar akıcı bu kadar tarifsiz güzellikte olunca ,yazan yüreğin yüreğimde hep yeri olur. Sevgiyle... ;)

    YanıtlaSil
  3. B ne kadar güzel bir yazı olmuş böyle. kalemine yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim cok naziksiniz :) hosgeldiniz :)

      Sil
  4. Başarılı, çok güzel bir yazı olmuş. Devamını bekliyorum :-)

    YanıtlaSil
  5. Gercekten cok yürekten ve samimi olmuş tüm cümleler. Çok hoşuma gitti elinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yorumunuz için teşekkürler:) hoşgeldiniz :)

      Sil
  6. Oysa diller günahkar sevgiler acımasız ..sessiz kaldım ...Çok güzel olmuş içten ve yürekten yazılmış cümleler yüreğinize sağlık

    YanıtlaSil
  7. Tesekkur ederim değerli yorumunuz icin :) hoşgeldiniz. . :)

    YanıtlaSil
  8. Bence de bu tarz yazıları artırmalısın :)

    Blog gezmek tüm duygularını dışa vurmuş demek... Çok girerim o hallere.. Hemen sorular, sorgulamalar, empati tavan :))
    İçimizdeki çocuğun hiç gitmemesi dileğiyle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler :) evet oyle oldu.. insanlarin duygulari baskalarini nasil etkiliyo gordum :)
      Insallah.. hosgeldinizz :)

      Sil
  9. Yumuşasa lafızların sıcaklığı ile yürek, yine de mazinin lekesi kalır mıydı? Sarmalar mıydı gönlü kelamlar, gündüzü gecenin kaldırdığı gibi siler atar mıydı? Yoksa kalır mıydı gece köşesinde yeniden gündüzün veda etmesini bekleyerek? Kalır mıydı bir başına yalnızlığıyla, kalır mıydı gönlüne düşen mazinin kalıntılarıyla? Belki yumuşamazdı kalp lafızlarla, ama daim olur, izi kalırdı anılarda. Yazınızı okurken aklıma esti bu sualler, kıyıya vuran mavi deryaların dalgaları misali bir an gelip çattı, ardından eteğini çekti. Düşündüm bir an senelerin ardından fotoğraflarda gülümseyen çocukluğumu, şu an bile aklıma gelir gülümsediğimde habersizce. Bir an benimle olduğunu hissederim, terk etmediğini hissederek mutlu olurum. Derler ya büyükler, çabuk büyü diye, işte sakın büyüme demek isterim rastladığım tüm çocukluğunu terk edeceklere. Öylesine güzel, ve anlamlıydı bu satırlar benim için. Kaleminizden, yüreğinizden düşenlere sağlık. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yazınız da benim için çok anlamlıydı size bunları hissettirebildimse ne mutlu bana :) Hoşgeldiniz sefalar getirdiniz :)

      Sil

Bana sorularınızı ve görüşlerinizi buradan kolaylıkla iletebilirsiniz. :)
yorumlarınızın benim için Önemli olduğunu unutmayın :)

Yukarı
Cık